రాజ్యాంగమా? హిందువులను అంతం చేసే బ్రహ్మాస్త్రమా?

భారతదేశ రాజ్యాంగం నవంబర్ 19, 1949లో రచించడం పూర్తయినది. జనవరి 26, 1950 రోజున దేశంలో అమలులోకి వచ్చింది. అందుకే భారతదేశ పౌరులు 26 జనవరిని గణతంత్రదినోత్సవం అని వేడుకలు చేస్తారు. రాజ్యాంగ సభ కార్యకలాపాలు ప్రారంభమైన తర్వాత మరియు రాజ్యాంగం దేశానికి అంకితం చేయబడిన తర్వాత, రాజ్యాంగాన్ని తారుమారు చేయడానికి నిరంతరం ప్రయత్నాలు జరగుతూనే ఉన్నాయి.

భారతదేశాన్ని దాని ప్రాథమిక సంస్కృతి నుండి వేరు చేయబడే విధంగా రాజ్యాంగాన్ని మార్చాలి, దానిని భారత నాగరికత నుండి వేరు చేయాలి, భారతదేశ సంప్రదాయాల నుండి వేరు చేయాలి. భారతదేశ రాజ్యాంగంను షరియా చట్టాలకు అనుకూలంగా మార్చాలని మైనారిటి అని చెప్పుకునే పౌరులు అహర్నిశలు ప్రయత్నాలు చేస్తూన్నారు.

గత 79 సంవత్సరాలలో మన దేశ రాజ్యాంగంలో ఇలాంటి సవరణలు చాలానే జరిగాయి. మన దేశంతో PIL వ్యక్తిగా పిలవబడే సుప్రీంకోర్ట్ లాయరు అశ్విని ఉపాధ్యాయ ఒక ప్రసంగంలో దేశ రాజ్యాంగాన్ని ఎలా తారుమారు చేశారు, ఎన్ని కుట్రలు చేశారో చెప్పారు… దాని తాలుకు వీడియో యూట్యూబ్ లో ఉంది మరియు ఆయన చెప్పిన చాలా విషయాలు వివిధ సమయంలో కొందరు వ్యక్తుల ద్వారా వింటూనే ఉన్నాము.

వేర్వేరు సమయాల్లో ముక్కలు ముక్కలుగా రాజ్యాంగాన్ని ఎలా తారుమారు చేశారో క్రమపద్ధతిలో ఉపాధ్యాయ గారు చెప్పారు. ముఖ్యంగా ఇందిరా గాంధీ ప్రధానమంత్రిగా ఉన్నప్పుడు, ఆ సమయం నుండి ఆమె చనిపోయే వరకు ఏమి జరిగిందో ఆయన క్రమపద్ధతిలో చెప్పారు. అతను చెప్పిన వీడియోల నుండి తేదీలను తీసుకొని మరికొన్ని విషయాలు జోడించడం ద్వారా నేను మీకు ఈ విషయాలు చెబుతున్నాను.

రాజ్యాంగ సభ మొదటి సమావేశం డిసెంబర్ 9, 1946న జరిగింది…డిసెంబర్ 13న, అంటే కేవలం నాలుగు రోజుల తర్వాత రాజ్యాంగ ప్రవేశికపై చర్చ జరిగింది. రాజ్యాగం యొక్క లక్ష్యం నిర్ణయించబడేలా రాజ్యాంగ ప్రవేశికపై చర్చించబడింది. ప్రవేశిక నిర్ణయిస్తుంది. రాజ్యాంగ లక్ష్యం ఏమిటి? దానిని సాధించడానికి ఏమి చేయాలి? ఇది రాజ్యాంగం రూపొందించబడినప్పుడు దాని నిబంధనలలో నిర్ణయించబడుతుంది.

కాబట్టి ప్రవేశిక ఒక విధంగా రాజ్యాంగం యొక్క ప్రధాన అంశం. అంటే, భారత రాజ్యాంగంలో ఏదైనా ప్రాథమిక నిర్మాణం ఉంటే, అది ప్రవేశిక. చర్చ సందర్భంగా, నవంబర్ 15, 1948న, రాజ్యాంగ సభ సభ్యుడిగా ఉన్న కె.టి. షా రాజ్యాంగ ప్రవేశికలో సెక్యూలర్, సోషలిస్ట్ మరియు సమాఖ్య అనే 3 పదాలను చేర్చాలని రాజ్యాంగ సభ ముందు ఒక ప్రతిపాదన తెచ్చారు. దీనిపై రోజంతా చర్చ జరిగింది. చర్చ తర్వాత, ఈ ప్రతిపాదన తిరస్కరించబడింది.

1948 డిసెంబర్ 3న, ఈ మూడు పదాలు కాకపోతే, దానికి లౌకిక అనే ఒక పదాన్ని జోడించాలనే ప్రతిపాదన మళ్ళీ వచ్చింది. తరువాత దానిపై చర్చించబడింది మరియు ఆ ప్రతిపాదన తిరస్కరించబడింది. ఆ తర్వాత 1948 డిసెంబర్ 6న మరోసారి లౌకిక మరియు సోషలిస్ట్ అనే పదాలను జోడించే ప్రయత్నం జరిగింది.

తర్వాత దానిపై చర్చించబడింది. మొత్తం రాజ్యాంగ సభ చర్చించింది మరియు దానిని తిరస్కరించింది. కాబట్టి లోక్‌నాథ్ మిశ్రా మరియు హెచ్‌వి కామత్, ఈ ఇద్దరు వ్యక్తులు దీనిని వ్యతిరేకించారు మరియు ఆ తర్వాత క్రమంగా ఎక్కువ మంది సభ్యులు మాట్లాడారు, వారిలో ఇక్కడ ఇద్దరు వ్యక్తుల పేరు ప్రస్తావించాలి.

వారిలో ఒకరు జవహర్‌లాల్ నెహ్రూ. ఆయన పరిచయం అవసరం లేదు. ఆయన సెక్యూలర్ అనే పదాన్ని వ్యతిరేకించారు. ఇది పశ్చిమ దేశాల భావన అని ఆయన అన్నారు. రాజ్యానికి మరియు చర్చికి మధ్య వివాదం ఉన్న చోట, దానిని పరిష్కరించడానికి, చర్చి పాత్ర భిన్నంగా ఉంటుంది.

రాష్ట్రం పాత్ర భిన్నంగా ఉంటుంది కనుక సెక్యూలర్ అనే కాన్సేప్ట్ తెచ్చారు. భారతదేశంలో ఇలాంటి పరిస్థితి ఎప్పుడూ తలెత్తదు. మతం మరియు పాలన ఎల్లప్పుడూ వేరువేరుగా ఉండాలి. కాబట్టి సెక్యూలర్ అనే పదం పాశ్చాత్య భావన. భారత రాజ్యాంగంలో అది ఉండకూడదు అని తోసిపుచ్చారు.

సెక్యూలర్ అనే పదం వ్యతిరేకించిన రెండవ సభ్యుడు రాజ్యాంగాన్ని రాసిన డాక్టర్ భీమ్‌రావ్ అంబేద్కర్. ఆయన వ్యతిరేకత మరింత తీవ్రంగా ఉంది. సోషలిస్ట్ మరియు సెక్యూలర్ అనే రెండు పదాలకు ఆయన అభ్యంతరం తెలిపారు.

ఈ రెండు పదాలను కలపడం ద్వారా మనం భవిష్యత్ తరాన్ని ఒక నిర్దిష్ట భావజాలానికి బంధిస్తున్నామని ఆయన అన్నారు. భవిష్యత్ తరం మొత్తాన్ని ఒకే పార్టీ భావజాలంతో ఎందుకు ముడిపెట్టాలి అని కాంగ్రెస్ పట్ల ఆయన కొంచెం వ్యంగ్యం కూడా చేశారు. 3 పదాలు అవసరం లేదని ఆయన అన్నారు.

భవిష్యత్ తరాలు తమ పాలనను, రాష్ట్రాన్ని ఎలా నడపాలో వారే నిర్ణయించుకుంటారు. వారు సమాజాన్ని ఎలా నడపాలనుకుంటారో, వారు తదనుగుణంగా నిబంధనలు చేసుకుంటారో, ఈ రోజు మనం ఇక్కడ కూర్చుని భవిష్యత్తు తరాలు ఏ భావజాలాన్ని అనుసరిస్తాయో నిర్ణయించుకోలేము? వారు ఏ కార్యక్రమాలను అనుసరిస్తారు? అనే విషయాలపై చర్చించారు ,

చర్చ తర్వాత 3 పదాల ప్రతిపాదనలన్నీ ఏకగ్రీవంగా తిరస్కరించబడ్డాయి మరియు లౌకిక మరియు సోషలిస్ట్ అనే పదాలను చేర్చకుండా రాజ్యాంగ ప్రవేశికను అందరు ఆమోదించారు.. ఈ సవరణను ప్రతిపాదించిన కె.టి. షా మరియు సవరణను ప్రతిపాదించిన మరొక సభ్యుడు తమ సవరణలను ఉపసంహరించుకున్నారు.

చర్చ తర్వాత, సెక్యూలర్, సోషలిస్ట్ అనే రెండు పదాలు రాజ్యాంగ ప్రవేశికలో ఉండకూడదని అంగీకరించారు. వాస్తవానికి, సమాఖ్య అనే మూడో పదాన్ని కూడా జోడించే ప్రయత్నం జరిగింది. అది కూడా రాజ్యాంగం నుండి తొలగించబడింది. 3 పదాలను రాజ్యాంగ ప్రవేశికలో పెట్టడానికి నిరాకరించారు.

1967 లో ఒక పెద్ద కేసు వచ్చింది. గోలక్‌నాథ్ కేసు గురించి వినే ఉంటారు. ఇది చాలా ప్రసిద్ధి చెందిన కేసు, దీనిలో రాజ్యాంగ ప్రవేశిక గురించి చర్చించబడింది. ధర్మాసనం ఈ కేసును విచారించి రాజ్యాంగ ప్రవేశిక అనే ప్రస్తావన ప్రాథమిక నిర్మాణం యొక్క సిద్ధాంతం నుండే వచ్చింది. 1976 లో ఏడుగురు న్యాయమూర్తుల ధర్మాసనంలో రాజ్యాంగ ప్రియంబల్ ను మార్చే హక్కు ఎవరికీ లేదని, పార్లమెంటు, సుప్రీంకోర్టుకు కూడా లేదని 6-1 మెజారిటితో తీర్మానించబడింది.

రాజ్యంగ ప్రియంబల్ (ప్రాథమిక నిర్మాణం) యొక్క సిద్ధాంతం అప్పటి నుండే ప్రారంభమైంది. రాజ్యాంగ ప్రియంబల్ (ప్రాథమిక నిర్మాణాన్ని) ఎవరు తారుమారు చేయలేరు, మార్చలేరు.. చివరికి సుప్రీంకోర్టు నిర్ణయం లేదా రాజ్యాంగంలో కూడా!

వందే మాతరం….. భారత్ మాతా కి జై

(సామాజిక మాధ్యమాల నుండి సేకరణ)

-కాఫిర్ క్రియేషన్స్