అరకిలో పంచదార తెచ్చుకోవడానికి అరకిలోమీటర్ లైన్లో నిలబడిన రోజులు మర్చిపోయారు?
మరో పదినిమిషాల్లో ఇంటికి వెళ్లకపోతే రోడ్డు మీద నడ్డి మీద పడే దెబ్బల రోజులు మర్చిపోయారా?
టివీలు పెడితే చావుల గోల , కిటికీలు తీస్తే అంబులెన్సుల రొద రోజులు మర్చిపోయారా?
పక్కింటోళ్లు దగ్గిన సౌండ్ వినబడితే, మన ఇంట్లో చెమటలు పట్టిన రోజులు మర్చిపోయారా?
బెడ్ల కోసం రికమండేషన్లు , ఊరెళ్లడానికి పర్మిషన్లు ,అయినవాళ్ల కోసం టెన్షన్లు పడినరోజులు మర్చిపోయారా?
చేతిలో డబ్బులు ఐస్ క్యూబ్స్ లా కరిగిపోయి..
దాచుకున్న బంగారం కాగితంలా కాలిపోయి…
ఉప్పు కొనడానికి కూడా అప్పుపుట్టని రోజులు మర్చిపోయారా?
సాయంత్రంవేళ ఆకాశంలో పక్షులను చూస్తూ ఇంకెన్నాళ్లు ఈ పంజరంలో పడిగాపులు అని మూగరోధించిన రోజులు మర్చిపోయారా?
అయినవాళ్లు పోయినా వెళ్లలేక , పోతే అయినవాళ్లు రాక .. కళ్లుముందు తిరిగినోళ్లు కనురెప్ప మూసే సమయంలో కన్నుమూశారన్న వార్తలు విని ..ఏంజీవితం రా ఇది అని గుండెలవిసేలా మౌనంగా ఏడుస్తూ భయపడుతూ గడిపిన రోజులు మర్చిపోయారా?
ఏం తోచక సోషల్ మీడియా ఓపెన్ చేస్తే, తెలిసినోళ్లు తిరిగిరారనే పోస్టులు చూసి గుండెలు గుబేలుమన్న రోజులు మర్చిపోయారా??
ఒక ఏడాది అంటే మర్చిపోయారనుకుందాం…
రెండేళ్లుగా చిత్రవధ అనుభవిస్తూ…
ఈ వేవ్ లో బ్రతికిబట్టకడితే చాలు అనుకున్న మనుషులేనా మీరంతా….
ఏంటీ మతరాజకీయాలు..?? ఏంటి పండుగల గోలలు…
మూడోవేవ్ ఉందని భయపడడం మానేశారా? పోతేపోయాం వెదవజీవితం అని ఫిక్సయ్యారా..?
పండుగలు ఇంట్లో చేసుకోకుండా రోడ్డెక్కుతాం అంటున్నవాళ్లు.. ప్రభుత్వాసుపత్రులలో బెడ్ కోసం హై రికమండేషన్ చేసుకోవాలని మర్చిపోయారా?
ప్రభుత్వాలదేముంది బ్రదర్.. పర్మిషన్లు ఇస్తే రేపు పోయేది మనం… మనం పోతే అది కౌంట్ లోకి వస్తుందో రాదో కూడా తెలియని చావు అది….
అందుకే…
.నేనూ , నా ఫ్యామిలి , నావాళ్లు ఇక సేఫ్ అనేరోజులు వచ్చేవరుకు.. నాకు ఏ పండుగలు వద్దు ,ఏ ధియేటర్లు వద్దు , ఏ ఫంక్షన్లు వద్దు….
ఇది భయం కాదు… జాగ్రత్తకాదు… ఆ పాతరోజులు మళ్లీ రావద్దనే స్వార్ధం మాత్రమే…
– లక్ష్మీరెడ్డి
