భార్యాభర్తల అనుబంధం

నీకెంత అదృష్టం కలసి వచ్చినా నువ్వెంత కష్టం చేసే వాడివే అయినా నీ భార్య సహకారం లేనిదే నువ్వే రంగంలోనూ రాణించలేవు. తన భర్త ఆదాయం, ఖర్చులను గమనిస్తూ… తనకు సంబంధించిన ఖర్చులను తగ్గించుకునే భార్య నిజంగా ఓ వరమే. అర్థం చేసుకునే భార్య దొరికితే, అడుక్కుతినేవాడు కూడా హాయిగా జీవిస్తాడు. అహంకారి భార్య దొరికితే అంబానీ అయినా సన్యాసంలో కలవాల్సిందే. ప్రతి భర్త తన భార్యను… మరో తల్లి రూపంగా భావిస్తే… ప్రతిభార్య తనభర్తను, మొదటి బిడ్డగా పరిగణిస్తుంది… ఇదే మధురమైన బంధం… ఇప్పటికీ… ఎప్పటికీ… భార్యకు సేవ చేయడం అంటే.. బానిసగా బ్రతుకుతున్నామని కాదు అర్థం. బంధాన్ని గౌరవిస్తున్నామని అర్థం. సంసారం అంటే కలసి ఉండడమే కాదు. కష్టాలు వచ్చినా, కన్నీరే ఏరులై పారినా, ఒకరిని ఒకరు అర్థం చేసుకొని కడవరకూ తోడు వీడకుండా ఉండడం. ఒక మంచి భర్త భార్య కన్నీరు తుడుస్తాడు ఏమో కానీ, అర్థం చేసుకునే భర్త ఆ కన్నీటికి కారణాలు తెలుసుకుని… మళ్లీ తన భార్య కళ్లలో కన్నీరు రాకుండా చూసుకుంటాడు. భార్యాభర్తల సంబంధం శాశ్వతం. కొంతమంది మధ్యలో వస్తారు.

మధ్యలోనే పోతారు. భార్యకి భర్త శాశ్వతం. భర్తకు భార్య శాశ్వతం. ఇంటి వ్యవహారాలు చక్కగా నిర్వహించగలిగే ప్రతి గృహిణీ, గొప్ప విద్యావంతురాలి కిందే లెక్క…! అమ్మ లేకుంటే మనకు జన్మ లేదు. భార్య లేకుంటే ఆ జన్మకు అర్థం లేదు. మోజుతీరగానే మూలనేసేది కాదు మూడుముళ్ల బంధం. ముసలితనంలో కూడా మనసెరిగి ఉండేది ‘మాంగల్య బంధం’. బంధాలు శాశ్వతంగా తెగిపోకుండా ఉండాలి అంటే.. ఎదుటివారు తప్పు చేస్తే క్షమించాలి. మనం తప్పు చేస్తే క్షమించమని అడగాలి. మూర్ఖురాలైన మహిళ తన భర్తను బానిసను చేసి ఆ బానిసకు యజమానిగా ఉంటుంది. కానీ, తెలివైన మహిళ తన భర్తను రాజును చేసి ఆ రాజుకు తను రాణిగా ఉంటుంది. కుటుంబంలో ఎన్ని కీచులాటలున్నా… సమాజంలో భర్త పరువు నిలబెట్టాల్సిన బాధ్యత భార్యది. భార్యను చులకనగా చూడకుండా గౌరవించవలసిన ధర్మం భర్తది. నీ సంతోషం నేను కాకపోయినా నా చిరునవ్వు మాత్రం నువ్వే. నీ ఆలోచన నేను కాకపోయినా నా ప్రతి ఙ్ఞాపకం నువ్వే.

ప్రేమ అనేది చాలా విలువైనది.దాన్ని ‘వివాహం’ అనే అద్దాల బీరువాలో పెట్టుకుంటేనే అది రాణిస్తుంది.సృష్టి తీర్చిదిద్దిన అతి గొప్ప కళాఖండం – కుటుంబం. గొడవ పడకుండా ఉండే బంధం కన్నా… ఎంత గొడవ పడినా విడిపోకుండా ఉండే బంధం దొరకడం ఒక గొప్ప వరం. పెళ్లి అనేది అందమైన పూలవనం లాంటిది. ఆ వనంలో మనం నాటే చెట్లు అందమైన పువ్వులనిస్తాయి. వివాహ వార్షికోత్సవం అంటేప్రేమ, విశ్వాసం, భాగస్వామ్యం, సహనం, ఓర్పుల సంగమాన్ని పండుగ చేసుకోవడమే. నేలకు జారిన తారకలై, ముత్యాల తలంబ్రాలు. ఇద్దరి తలపును ముద్దగ తడిపెను తుంటరి జలకాలు!! సప్తపది ఏడు అడుగులు.. మొదటి అడుగు – అన్నం వృద్ధికి రెండవ అడుగు – బలవృద్ధికి మూడవ అడుగు – ధన వృద్ధికి నాల్గవ అడుగు – సుఖవృద్ధికి ఐదవ అడుగు – ప్రజాపాలనకి ఆరవ అడుగు – దాంపత్య జీవితానికి ఏడవ అడుగు – సంతాన సమృద్ధికి. కోరుకున్న ఇంతి… నేడు నీ సతి…నేడు పట్టుకున్న ఆమె చేయి… విడవకు ఎన్నటికీ. వివాహాన్ని సుఖమయం చేసుకోవడానికి మీరెంత పొందికగా ఉన్నారనేది కాదు. పొందిక లేని విషయాలను మీరెలా సర్దుకుంటున్నారనేది ముఖ్యం. కలిమి లేములతో… కలసిన మనసులతో… కలివిడిగా మసలుకో… కలకాలం సుఖసంతోషాలు పంచుకో… బంధం అన్నది అందమైన పుస్తకం లాంటిది. పొరపాటు అనేదిఅందులోఒకపేజీమాత్రమే. ఆఒక్కపొరపాటు జరిగితే సవరించాలి కానీ… మొత్తం పుస్తకాన్ని చించివేయకూడదు. మగవాడు గాలి పటం. (అందని ఎత్తులకు ఎదగడం తెలుసు, కానీ తనను తాను నియంత్రించుకోవడం తెలీదు) ఆడది దారం, అతడికి ఆధారం.

(ఆమెకువెన్నంటిప్రోత్సహించడం తెలుసు, కానీ ప్రతిభను పదిమందికి ప్రదర్శించడం తెలీదు) విడివిడిగా దేనికీ విలువ లేదుఒకటైతే ఇద్దరికీ తిరుగులేదు. భర్తకి భార్య బలం కావాలి. బలహీనత కాకూడదు. భార్యకి భర్త భరోసా కావాలి. భారం కాకూడదు. భార్యా భర్తల బంధం అన్యోన్యం కావాలి.

అయోమయం కాకూడదు.మనసులోనిప్రేమని, బాధని కళ్లలో చూసి చెప్పకుండానే గుర్తించగలిగిన వ్యక్తి భాగస్వామిగా దొరికితే అంతకుమించిన అదృష్టం మరొకటి ఉండదు. అందాన్ని చూసి పెళ్లి చేసుకోవడం అంటేఇంటికి వేసిన రంగులు చూసి ఇల్లు కొనుక్కోవడమే. పెళ్లి అంటే ఈడూ-జోడూ, తోడూ-నీడా, కష్టం- సుఖం గురించి కాదు. ఇద్దరూ ఐక్యమైపోయి తమని ఉద్ధరించుకొనే ఒక మంచి అవకాశం. ప్రతీ అమ్మాయికి చదువుకున్న భర్త రావడం సహజం. కానీ తన మనసు చదివిన భర్త రావడం అదృష్టం అనుకుంటుంది భార్య.

(“భాషాభారతి” అనే ఫేస్బుక్ గ్రూపులో.. వింజమూరు వేంకట అప్పారావు గారి పోస్టు ఇది)
{సేకరణ: –వెలిశెట్టి నారాయణరావు, విశ్రాంత సాంఘీకశాస్త్ర ఉపాధ్యాయుడు}